// Verslag LFM conferentie Athene

Stortplaatsen en afvalverwerking komt meer en meer in de belangstelling. Naast strenger wordende milieunormen en de stijgende prijs van grondstoffen vormt de maatschappelijke weerstand bij uitbreiding naar meer stortoppervlakte grote triggers om van ‘Landfill Mining’ versneld werk te maken.

In Vlaanderen is het afvalbeleid als gevolg van onze dichtbevolkte regio’s veel verder geëvolueerd dan in de zuiderse landen. Maar ook daar start men met (landfill) afvalverwerking. Het is dan logisch dan men zich gaat informeren bij de leden van de Europese Gemeenschap (EURELCO) die al een heel traject in het afval- en stortplaatsenbeleid achter de rug hebben. Het overnemen van deze verwerkingsmethodes is niet vanzelfsprekend. Andere culturen en wetgevingen, andere ruimtelijke systemen en infrastructuur, andere of juist het gebrek aan industrie of technologieën vormen dikwijls een ernstige belemmering.

Op het Landfill Mining Congres in Athene werd een LIFE+ Reclaim project besproken. Het gaat om de bouw van een pilootproject op het huishoudelijk stort van Polygyros te Chalkidiki in het Noordelijke deel van Griekenland dat in juni 2016 afgerond zou zijn. Men gaat delen van deze stortplaats opgraven om – naast het weghalen van schadelijke en gevaarlijke fracties – de recycleerbare grondstoffen te scheiden voor hergebruik, brandbare grondstoffen in te zetten voor energieproductie en het restant terug te storten. Het streefdoelen is een veilige stortplaats in eerste instantie en ook de hoeveelheid afval te verkleinen zodat de stortplaats langer in gebruik kan gehouden worden omdat uitbreiding ook hier maatschappelijk onaanvaardbaar geworden is.

Tijdens de conferentie werden verschillende vorderingen en resultaten van onderzoeken voorgelegd zodat de kennis gedeeld werd met de ervaringen van experten uit de deelnemende landen (België, Nederland, Spanje, Cyprus en het Verenigd Koninkrijk).

Merk op dat het onderwerp ‘stortplaats ontginning’ (LFM) is en niet ‘vooruitstrevende stortplaats ontginning’ (ELFM). Het ambitie niveau ligt hierbij veel lager en beperkt zich hoofdzakelijk tot grondrecuperatie, meestal door het reduceren van de hoeveelheid afval om stortplaats-uitbreiding te voorkomen. Ook het saneren van vervuilde stortplaatsen met giftig afval is een belangrijke reden om oude stortplaatsen aan te pakken. In het beste geval worden stortplaatsen opgeruimd om op een andere plaats in compactere vorm terug te storten. De toegepaste technieken zijn niet vergelijkbaar met deze van ELFM. Het feit dat men de investeringen zo laag mogelijk wil houden leidt tot het kiezen voor gemakkelijke toepassingen die hun nut reeds bewezen hebben. De gevolgen voor milieu en gezondheid zijn hierbij veel minder gereduceerd en gecontroleerd dan bij de keuze voor Cleantech-oplossingen maar het is zeker een belangrijke stap in de goede richting.

Lokale bevolking correct en uit eerste hand informeren is een eerste en belangrijke stap om van de omwonenden begrip en medewerking te verkrijgen in de noodzakelijke transitie om ongecontroleerde stortplaatsen tot veilige en compacte stortplaatsen te transformeren. Wij stelden dan ook vast dat heel wat gevaarlijke stoffen uit deze stortplaatsen worden verwijderd en verwerkt overeenkomstig Europese richtlijnen in kader van transport en verwerking in de daarvoor geschikte installaties binnen de EU.

Met zijn lezing op deze conferentie wilde M. Ballard het belang weergeven van het betrekken van de lokale bevolking bij het opzetten van dergelijke projecten. De oprichting van een groep Locals die geïnformeerd wordt over de toegepaste technieken en vooruitzichten is onontbeerlijk.

CleanTechPunt heeft daarom in dit kader informatie gedeeld met de ‘National Technical University of Athens’ waarbij afgesproken werd opgedane kennis verder onderling uit te wisselen.

Meer informatie over de lezingen kan je vernemen op de website van het project: http://www.reclaim.gr/